Mother’s Day
Λίγο πριν από τη Γιορτή της Μητέρας, τέσσερις διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες και μητέρες έρχονται αντιμέτωπες με τον ρόλο τους αλλά και με τις δικές τους μητέρες και τις οικογενειακές σχέσεις.
Το Mother’s Day είναι μια σπονδυλωτή κομεντί από τον δημιουργό αντίστοιχων ταινιών Garry Marshall. Ακολουθώντας την λογική του Valentine’s Day (2010) και του New Year’s Eve (2011) διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι, ο καθένας αντιπροσωπεύοντας μια διαφορετική πτυχή του ίδιου θέματος, βρίσκονται αντιμέτωποι με τις δυσκολίες και τις προδιαγεγραμμένες απαιτήσεις σημαντικών γιορτών του δυτικού κόσμου και κυρίως της Αμερικής.
Αυτή τη φορά αφορμή για να ειπωθούν οι ιστορίες γίνεται η Γιορτή της Μητέρας. Διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες προσπαθούν να διαχειριστούν αυτό τον ρόλο. Έχουμε τη Sandy (Jennifer Aniston) η οποία είναι διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων, έχει δυο γιους και ο πρώην άντρας της έχει παντρευτεί μια κατά πολύ μικρότερη γυναίκα.
Η Jesse (Jennifer Hudson) με την Gabi (Sarah Chalke) είναι δυο αδερφές που έχουν αποξενωθεί από τους γονείς τους γιατί δεν εγκρίνουν τις επιλογές τους. Η μια έχει παντρευτεί έναν Ινδό γιατρό και έχουν ένα γιο και η άλλη είναι παντρεμένη με μια γυναίκα και έχουν επίσης ένα παιδί.
Η Kristin (Britt Robertson) είναι μια νεαρή κοπέλα και μητέρα που δουλεύει ως σερβιτόρα σε ένα μπαρ και μαζί με το αγόρι της προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα, ενώ ταυτόχρονα αυτή ψάχνει να βρει την βιολογική της μητέρα. Η Miranda (Julia Roberts) είναι μια γυναίκα καριέρας που φαίνεται να μην έχει παιδιά.
Τέλος, υπάρχει και ο Bradley (Jason Sudeikis) που προσπαθεί να είναι και πατέρας και μητέρα για τις δυο έφηβες κόρες του, οι οποίες έχουν χάσει τη μητέρα τους.
Όπως συμβαίνει σε αυτές τις ταινίες οι χαρακτήρες συνδέονται ή καταλήγουν να συνδέονται κατά κάποιο τρόπο μεταξύ τους καθώς προσπαθεί να διαχειριστεί η κάθε η ιστορία για τον δικό της λόγο την επερχόμενη γιορτή της μητέρας.
Το Mother’s Day είναι μια καθαρή ταινία του είδους αλλά και του συγκεκριμένου δημιουργού που εξειδικεύεται σε αυτό. Τα κλισέ και μια δόση υπερβολής στις διάφορες καταστάσεις δεν γίνεται να αποφευχθούν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ταινία δεν παρακολουθείται εύκολα και ευχάριστα.
Επιπλέον σε αντίθεση με τις άλλες γιορτές (Πρωτοχρονιά, Βαλεντίνου) που είχαν παρουσιαστεί στις προηγούμενες ταινίες, η Γιορτή της Μητέρας είναι πιο ρεαλιστική σε απαιτήσεις και πολύ πιο γλυκιά λόγω του θέματος. Γι’ αυτό και όσα παρουσιάζονται δεν μοιάζουν τόσο εκτός πραγματικότητας και επικεντρώνονται περισσότερο γύρω από τις οικογενειακές σχέσεις και όχι τόσο γύρω από τις συμβάσεις και τις υπερβολικές προσδοκίες που έχει δημιουργήσει η δυτική κουλτούρα και κυρίως η αμερικάνικη.
Έχοντας στο cast τρεις από τις κυρίαρχες πρωταγωνίστριες (Jennifer Aniston, Jennifer Hudson, Julia Roberts) των ρομαντικών κομεντί, οι ερμηνείες και η απόδοση των χαρακτήρων είναι προδιαγεγραμμένες και αναμενόμενες. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι κακές. Είναι αυτό που αρμόζει στο ύφος της ταινίας και αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα. Ο Jason Sudeikis ως ο μοναδικός άντρας- μητέρα ίσως χρειαζόταν λίγο περισσότερο χρόνο για να «αναπνεύσει» και λίγο καλύπτεται από τις υπόλοιπες «μητέρες».
Το Mother´s Day είναι μια σπονδυλωτή κομεντί που δεν ξεφεύγει από τα κλισέ του είδους αλλά καταφέρνει να τα περιορίσει και να μετατρέπεται σε μια ευχάριστη ταινία.
See more at: http://cinefreaks.gr/
|