Μια ηλιόλουστη, χαρούμενη μέρα βυθίστηκα μέσα στην αίθουσα του κινηματογράφου και χάθηκα μέσα στο σύμπαν της φλεγόμενης Πομπηίας. Κάπως έτσι ένιωσα όταν είδα την νέα ταινία «Φωτιά Πάνω Από Την Πομπηία» του Πολ Άντερσον («Resident Evil»).
Και πράγματι, ένα φαντασμαγορικό θέαμα περιμένει το θεατή, καθώς ο σκηνοθέτης ανασυστήνει με κόπο και μεράκι ένα ιστορικό γεγονός της Ρωμαϊκής Αρχαιότητας ενσωματώνοντας μέσα σε αυτό ποικίλες περιπέτειες και μια ιστορία αγάπης.
Το «Φωτιά Πάνω Από Την Πομπηία» αφηγείται τις περιπέτειες ενός Κέλτη σκλάβου, του Μίλο (Κιτ Χάρινγκτον «Game of Thromes»), δυνατό στην πάλη και το χειρισμό του σπαθιού, ο οποίος αναμετράται με άλλους άμοιρους σκλάβους, αντίστοιχα δυνατούς και ρωμαλέους, προς «τέρψη των οφθαλμών» των ανηλεών Ρωμαίων.
Οι γνωστές ρωμαϊκές αρένες όπου οι δούλοι μάχονταν σκληρά για να κερδίσουν την ελευθερία τους προσφέροντας ένα βίαιο και απάνθρωπο θέαμα στους εκάστοτε ηγεμόνες βρίσκουν μια πειστική αναπαράσταση μέσα στα ντεκόρ και τα σκηνικά του Άντερσον και μας μεταφέρουν κυριολεκτικά στο κλίμα της εποχής.
Με τη μεγέθυνση των εντυπώσεων που προσφέρει το 3d, μας δίνεται ακόμη πιο έντονα η αίσθηση ότι ξεναγούμαστε στα πέριξ της αρχαίας πόλης, περιδιαβαίνουμε μέσα στους πολυσύχναστους δρόμους και στη συνέχεια, εισχωρούμε μέσα στα ανάκτορα ή και τις φυλακές.
Μια περιπέτεια ξετυλίγεται βαθμιαία εμπρός στα μάτια μας με επικές μάχες που δίνονται με φόντο τοιχογραφίες ανάλογων θεμάτων, ζωγραφικές αναπαραστάσεις που κοσμούν την αρένα της πάλης.
Από την άλλη, δε λείπουν διάφορα στοιχεία «εξωτικά», θα έλεγα, για το σύγχρονο κόσμο, όπως ένα ομοίωμα αετού με ανοιχτά φτερά-σύμβολο της εξουσίας- και ο οποίος, κάποια στιγμή, κείται πεσμένος δίπλα από τους νεκρούς αφέντες μέσα στα αποκαΐδια της έκρηξης.
Ένα παράδοξο ειδύλλιο πλέκεται μεταξύ του Μίλο και μιας αρχοντοπούλας, της Κάσσια (Έμιλι Μπράουνινγκ «The Host»), οι δύο ερωτευμένοι προσπαθούν να σώσουν ο ένας τον άλλο από τους κακούς και αργότερα από την καταστροφή τροφοδοτώντας την αφήγηση με περισσότερη δράση ανάμεικτη με ρομάντζο.
Χαρακτηριστικό είναι το μοντάζ, που δένει διαδοχικά εικόνες σωματικής βίας –από την πάλη στην αρένα- με εικόνες λεκτικής ή ψυχολογικής βίας μέσω του εκβιασμού που ασκείται από το Γερουσιαστή στους γονείς της Κάσσια αλλά και στην ίδια.
Η οργή κινηματογραφείται από όλες τις οπτικές γωνίες με την Οργή της Φύσης να έρχεται να βάζει τελεία και παύλα στην αδικία, παίρνοντας τη μορφή μιας Θείας Δίκης. Τα πλάνα της έκρηξης και της λάβας που ρέει παντού προσπαθώντας να σκεπάσει τα πάντα, δίνουν ζωή σε ένα γεγονός που γεμίζει κάποιες σελίδες της Ιστορίας.
Η «Φωτιά Πάνω Από Την Πομπηία» φέρει τα περισσότερα χαρακτηριστικά ενός ιδιαίτερου κινηματογραφικού είδους που λέγεται «péplum». Πρόκειται δηλ. για μια ταινία δράσης, τοποθετημένης μέσα σε περιβάλλον Αρχαιότητας με ένα πλήθος από ηθοποιούς και κομπάρσους που κινούνται νευρικά δεξιά και αριστερά ενώ οι αρετές της ανδρείας και της γενναιότητας επιδεικνύονται ανάγλυφα μέσα από ποικίλες μάχες.
Οι ήρωες είναι σε πρώτο πλάνο και φέρουν μια ενδυμασία που τονίζει τους μυς και τα ρωμαλέα χαρακτηριστικά τους. Θα πρότεινα να δείτε τη «Φωτιά Πάνω Από Την Πομπηία».
Σκηνοθεσία: Πολ Άντερσον. Παίζουν: Έμιλι Μπράουνινγκ, Κιτ Χάρινγκτον, Τζάρεντ Χάρις, Κάρι Αν Μος, Παζ Βέγκα, Κίφερ Σάντερλαντ, Αντεβάλε Ακινόγιε Αγκμπάτζε, Τζέσικα Λούκας. Η ταινία προβάλλεται από την Odeon.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ