Σκηνοθεσία: William Brent BellΗθοποιοί: Lauren Cohan, Rupert Evans, Diana Hardcastle, Jim Norton, Ben Robson, James Russell, Jett Klyne
Kριτική: Μαίρη Πουτιού, Movie Heat
Ταινία τρόμου αμερικανικής παραγωγής, από τον William Brent Bell, ο οποίος βούτηξε στην κινηματογραφική βιομηχανία το 1997 και αφιέρωσε την καριέρα του αποκλειστικά στη δημιουργία ταινιών τρόμου (“Sparkle and Charm” (1997), “Stay Alive” (2006), “The Devil Inside” (2012), “Wer” (2013) ).
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Μια νεαρή Αμερικανίδα (Lauren Cohan) αναλαμβάνει χρέη νταντάς για μια βρετανική οικογένεια, διαπιστώνοντας αρχικά με έκπληξη και κατόπιν με τρόμο πως το νεαρό αγόρι που πρέπει να φροντίσει είναι… μια κούκλα.”
Ξέρω τι σκέφτεστε οι περισσότεροι. Μια γυναίκα σε ένα άγνωστο σπίτι.…μια κούκλα… μυστήρια πράγματα συμβαίνουν… το ’χουμε ξαναδεί! Πολλοί κριτικοί συμφώνησαν, η ταινία σιγά σιγά θάβεται, και τελικά πετιέται στο καλάθι των αχρήστων. Τι θα γινόταν, όμως, αν κάποιος άφηνε στην άκρη την άποψη της χιλιοειπωμένης ιστορίας και προσέγγιζε αυτό το φιλμ διαφορετικά? Δε μπορεί κάποιος να αρνηθεί πως τα κλασσικά κλισέ ταινιών τρόμου παρελαύνουν με μαεστρία στην ταινία, σερβίροντας στο θεατή μια σούπερ ανατριχιαστική κούκλα, συνοδεύομενη από μυστήριο backstory και μερικά jump scares εδώ κι εκεί. Πρωτεύοντα στοιχεία η διαστρέβλωση μιας φυσιολογικής αθώας μορφής (ένα αγόρι) και μια όμορφη και φυσικά έξυπνη γυναίκα, που δημιουργούν ένα δίπολο, πάνω στο οποίο κινείται η ιστορία.
Παρόλα αυτά, κάποιος που θα βγει από την αίθουσα του σινεμά, θα μπορούσε να παραδεχτεί πως αυτή η ταινία ξεχωρίζει απ' το σωρό των ταινιών του είδους, φέρνοντας τα ανατρεπτικά στοιχεία την κατάλληλη στιγμή, χωρίς να αφήνει τρύπες στην αφήγηση και αδικαιολόγητες πράξεις. Η ταινία δεν πορεύεται με το ένα και μοναδικό σκεπτικό του «πώς θα τρομάξω το θεατή». Αντιθέτως, αποφεύγει τις gore σκηνές (γι’ αυτό φάτε άφοβα ποπ-κορν) και πατάει επάνω σε γνωστές συμβάσεις των σύγρονων χολυγουντιανών ταινιών τρόμου, αποφασίζοντας να τις χειριστεί λίγο διαφορετικά, αφήνοντας το θεατή να ξέρει όσα πρέπει να ξέρει και τη στιγμή που πρέπει να τα ξέρει. Η Lauren Cohan άφησε για λίγο στην άκρη τα ζόμπι του “The Walking Dead” και μετακόμισε στη Βρετανία για να προσέχει αυτό το ψυχρό, παγερό και… μη αληθινό αγόρι. Και το κατάφερε με επιτυχία!
Αν έχετε θέσει τον πήχη ψηλά, ψάχνοντας μια ταινία που να χαρακτηρίζεται από μετριασμένο splatter, υπερμελετημένη αφηγηματική δομή και χιτσκοκική ατμόσφαιρα ταυτόχρονα, περιμένοντας να καθηλωθείτε στην καρέκλα, πιθανότατα να απογοητευτείτε. Αν, όμως, έχετε λιώσει την κατηγορία «ταινίες τρόμου», έχοντας χρυσώσει το video club τις γειτονιάς για να δείτε ό,τι κινηματογραφικό θριλερικό φιάσκο έχει κυκλοφορήσει στις αίθουσες, τότε πιστέψτε με, το “The Boy” θα σας αρέσει.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
Για το Movie Heat,
Μαίρη Πουτιού
http://www.thessalonikiartsandculture.gr/