Αγαπημένες ταινίες κάτω από τα αστέρια...
Ραντεβού με τους σινεφίλ δίνουν και φέτος οι θερινοί δημοτικοί κινηματογράφοι της Θεσσαλονίκης, προσκαλώντας τους πολίτες να απολαύσουν κάτω από τα αστέρια τις αγαπημένες τους ταινίες. Ταινίες που τράβηξαν τα βλέμματα, συζητήθηκαν μεταξύ σινεφίλ και κριτικών, αριστουργήματα που βραβεύτηκαν, καθώς και αξιόλογες παραγωγές συναντούν τους φανατικούς σινεφίλ, μαζί με μια σακούλα ποπ κορν, κρύα ποτά, snack και διάφορες λιχουδιές. 
Στη Θεσσαλονίκη αυτή τη στιγμή λειτουργούν οι παρακάτω: Οι «κεντρικοί» είναι:«Άλεξ», στη διασταύρωση Ιασονίδου με Ολύμπου, τηλ: 2310265884, 2310269403. Παλιός κινηματογράφος, είχε κλείσει και ξανάνοιξε πρόσφατα.
«Απόλλων», στη Σχολή Τυφλών, τηλ: 2310828642.
«Αύρα», στην Καλαμαριά, τηλ: 2310454525.
«Ελληνίς», απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο, τηλ: 2310292304.
«Ναταλί», στην παραλία στο ύψος της Παλιάς Ηλεκτρικής Εταιρείας, τηλ: 2310829457.
Οι «περιφερειακοί» είναι:
«Πανόραμα», δίπλα από τις εγκαταστάσεις του δημοτικού κολυμβητηρίου και των γηπέδων, τηλ: 2310346720.
«Πυλαία», στο χώρο του υπαίθριου θεάτρου, δίπλα από το πέτρινο πολιτιστικό κέντρο στην οδό Πολυτεχνείου, τηλ: 2313 302-635.
«Θερμαΐς», στη Θέρμη, τηλ: 2310463423.
«Άλσος», στη Δενδροφυτεία στις Συκιές, τηλ: 2310200190.
«Τζένη Καρέζη», στην Πολίχνη, τηλ: 2310600696.
«Σινέ Παράδεισος», στην περιοχή Στρεμπενιώτη στη Νεάπολη, τηλ: 2310631700.
Παλαιότερα, που δεν ήταν σύνηθες για το Χόλιγουντ να βγάζει τα blockbuster (τις ταινίες των πολλών εισιτηρίων) το καλοκαίρι, οι θερινοί της Θεσσαλονίκης προτιμούσαν να βγάζουν κυρίως παλαιότερες ταινίες. «Ο κόσμος προτιμούσε τις περιπέτειες και τις κωμωδίες, που ήταν στο 85%-90% της θεματολογίας των ταινιών των θερινών κινηματογράφων», τονίζει ο κ. Δερμεντζόγλου, κριτικός κινηματογράφου.
«Άρεσαν πάρα πολύ οι ταινίες 20 ή και 30 ετών ακόμη. Για παράδειγμα το 1971 στο ‘Αμιράλ’ προβλήθηκε με τεράστια επιτυχία ο ‘Πολίτης Κέιν’, ταινία του 1941! Την ίδια χρονιά στο ‘Ιντεάλ’ το ‘Με διπλή ταυτότητα’ του Μπίλι Γουάιλντερ έσπασε ταμεία. Ήταν ταινία του 1944».
Στα θερινά σινεμά συχνά ανασύρονταν παραγνωρισμένες ταινίες του χειμώνα. Το χειμώνα του 1976 για παράδειγμα το «Αφεντικό του Κλαμπ νούμερο 1», ένα υπαρξιακό φιλμ νουάρ με τον Ζαν Πολ Μπελμοντό, είχε πατώσει στο «Ανατόλια». Ε, λοιπόν, το καλοκαίρι στο «Φάληρο» έκοψε 6.000 εισιτήρια! Ήταν πολύ καλή η έμπνευση να βγει στο θερινό.
Ο κ. Δερμεντζόγλου θυμίζει στιγμές δόξας για τα θερινά σινεμά. Τις ουρές για το «The Heat» του Στίβεν Φρίαρς στο Φάληρο. Τον κόσμο να περιμένει με τις ώρες να δει το «5ο Έγκλημα» με τον Φράνκο Νέρο στο «Ναταλί». Ο κ. Ράπος του «Ναταλί» θυμάται το σεισμό που προκάλεσε το «Σεισμός στο κρεβάτι μου» με τον Αντριάνο Τσελεντάνο στα τέλη των ’70’ς.
Πλέον τι χρειάζεται, για να γνωρίσουν και πάλι άνθηση οι θερινοί κινηματογράφοι; «Έμπνευση», λέει ο Αλέξης Δερμεντζόγλου. «Θα ήταν ωραίο να υπήρχε έμπνευση. Το θερινό σινεμά είναι μέρος της παράδοσής μας. Θα μπορούσαμε να το δούμε με μεράκι. Να σκύψει η πολιτεία με σεβασμό και να το βοηθήσει».
www.thessalonikiartsandculture.gr
|